anarchie ulrike

Journalistentroep

In de Volkskrant van 9 oktober interviewde de zich journalist noememde Jan Hoedeman minister Verdonk. Daarbij legde hij Verdonk een paar regels voor uit een gedicht (een dis) van Joke Kaviaar.
Vijftien coupletten heeft die dis.
Hoedemans tilde een paar regels uit het ene couplet en een paar regels uit het andere en kreeg dit:
"Geef me kogels om te mikken/zodat niemand hoef te stikken(....) Word je boos Verdonk nu, bang?/ Nou dat duurt niet meer zo lang/want ik doe pang! En kijk je rillen/ Ik doe pang en kijk je gillen."
en Verdonk reageerde onmiddellijk met de mededeling dat ze zou laten uitzoeken of ze de dichteres kon laten vervolgen (=opsluiten).

Van Verdonk hoef je niks anders te verwachten: eens een gevangenisdirectrice, altijd een kampbeul.
Maar van een journalist?
Dan mag je toch verwachten dat hij geen hetzes op touw zet. Dan mag je toch verwachten dat hij correct citeert. Want de twee stukje (uit verschillende coupletten gelicht) hebben niks met elkaar te maken. En het tweede stukje luidt in werkelijkheid:

Mag ik stemmen per vier jaar?
Ja, ze hebben 't voor elkaar
Ben ik klaar? Ik ben niet klaar
Wordt je boos Verdonk nu, bang?
Nou, dat duurt niet meer zo lang
want ik doe 'Pang!' en zie je rillen
Ik doe 'Pang!' en hoor je gillen
Ik doe 'Pang!' en dat is alles


"Pang!" tussen aanhalingstekens!
"Pang" als "Boe" = ik maak je bang.
Voor een minister die al schrikt van wat ketchup.
"Ik doe "Pang!" en dat is alles"
DAT IS ALLES : de dichter roept "Boe" en Verdonk is bang.
Dat komt er van als je een schuldig geweten hebt..
Een dichteres roept "Pang" en Verdonk is zo bang dat ze haar in de gevangenis wil hebben!

Dat zijn de normen en waarden van deze ministers, van deze machthebbers.
Hier sluiten we rappers en dichters op en ondertussen klagen we als de Cubanen een opgeblazen bemoeizuchte Nederlandse parlementarier twee uur (TWEE HELE UREN) vasthouden op het vliegveld, om even uit te zoeken wat voor domme contravolutionaire mafkees dat nou weer is die probeert om onder valse voorwendsels op een toeristenvisum het land binnen te komen, terwijl hij van plan is te gaan werken (namelijk met dissidenten spreken als parlementslid).

Joke Kaviaar dicht gewoon door. En de realiteit -die de Volkskrant ten onrechte wil leggen in "Pang" - komt pas in het laatste couplet. De dichteres heeft al een voorgevoel dat je in het Nederland van Balkenende en Verdonk behoorlijk snel opgesloten of gedeporteerd kan worden, en zegt:

Ik ben schuldig medeplichtig
Nou, geef mij maar een proces
want ik ben schuldig medeplichtig
'k Wil met Rita op één cel
en dan spuug ik, kots ik, trap ik,
Rita, bijt ik in je vel,
in je normen waarden,
Rita, Ik ben gek dat weet je wel
 

Bijten in de zogenaamde normen en waarden van deze christelijk-liberale moordenaars, daar gaat deze dis over.
Als dat ook al niet meer mag....

Ter vergelijking , en om even te illustreren wat er met onze rechtstaat aan de hand is, hier een tekst uit GRAMSCHAP 1980
(nummer 9) :
Zie ze staan de hoge heren
Zelfvoldaan en goed doorvoed
Hoor ze aan, hen die regeren
Zij vertellen je wat moet:
De tijd van welvaart is voorbij
(maar) arbeid maakt nog altijd vrij
Dus slijt je tijd in slavernij  
Maar vriend, dit wil ik je leren:
Wil je ooit je kont nog keren
Sla ze dood en drink hun bloed !    

Zie ze gaan, de hoge heren
Hoogstens vijf meter te voet
Maak ruim baan, leer ze vereren
Bijt niet in de hand die voedt:  
Ren je benen uit je lijf
Denk aan je kind'ren en je wijf !
Werk je bont en blauw en stijf  
Maar vriend, dit wil ik je leren:
Als ze dreigen met kreperen
Vreet dan op die hand die voedt !  

Want:
Ze zijn bang, de hoge heren
Het ontbreekt ze nu aan moed
Het geweld dat zij vereerden
Jaagt soms op hun eigen bloed
Ha
Maak je auto kogelvrij
Neem er nog 'n lijfwacht bij
Geef de politie meer geweren
Laat het leger paraderen
Laat de kranten censureren
Anarchisten fusilleren
Eens zal je toch moeten leren
Dat de macht ook kan verkeren
Ook al mag je nu regeren
Straks verzuip je in je bloed !


Indertijd ook nog op muziek gezet door Cassie Wijle. En te vinden op de Gramschap dubbel CD.
Toen kon dat nog (ook al luisterden ze wel je telefoon af en openden ze je post).
Nu niet meer.
Die normen en waarden die Donner en Balkenende ons willen opleggen bestaan er vooral uit dat je als regering de mensen de mond kan snoeren en ze op kan sluiten om wat ze zeggen.
Het lijkt hier verdomme Cuba wel.


Kijk voor nog veel meer hierover op de site van Joke Kaviaar: KLIK HIER